Sigrid: “Ik ben tevreden mens, dat is het hoogst haalbare!”
Sigrid Holterman (53 jaar) heeft de afgelopen 25 jaar als pedagogisch medewerker met kinderen gewerkt. Er was geen vuiltje aan de lucht, totdat ze van de een op de andere dag te maken kreeg met gezondheidsproblemen. Ineens kon ze helemaal niets meer. Na een pittige periode gaat het weer goed met haar. Momenteel werkt ze via Pastiel bij Wurkjouwer in Sneek.
Band opbouwen
Na haar afstuderen gaat Sigrid aan de slag als pedagogisch medewerker. Bij een buitenschoolse opvang (BSO) en als gastouder aan huis. Sigrid: “Het werk was ontzettend leuk, maar ook hectisch. Daarom heb ik de overstap gemaakt om bij gezinnen thuis te werken. Ik haalde kinderen op uit school. Voor één van de kinderen was vaak extra zorg nodig. Bijvoorbeeld door een autisme spectrum stoornis of in de een taalontwikkeling van een kind. Ruim twee jaar geleden ging Sigrid scheiden. Sigrid: “Ik moest hierdoor mijn eigen inkomen verdienen. Het werk bij gezinnen kreeg ik betaald op uur-basis. Ik heb eerst geprobeerd om daar van te leven, maar dat was onder bijstandsniveau. Dat moest anders, ik moest overstappen naar werken onder een cao.”
Keerpunt
Maar dan gebeurt er iets totaal onverwachts. Sigrid: “Van een op de andere dag belande ik op bed met een hernia en ischias (beknelde zenuw van rug naar been). Ik kon toen drie weken helemaal niks. Ineens was ik alles kwijt. Mijn werk, inkomen, gezondheid en huwelijk. Ik ging door een diep dal. Gelukkig kreeg ik hulp via de Thuiszorg. Maar ook van mensen uit mijn omgeving. Dit was voor mij een keerpunt. Ik sta nu sterker in het leven. Ik kan nu beter mijn grenzen bepalen en ben zelfverzekerder”, aldus Sigrid. Wanneer ze weer kan werken wordt ze via Gemeente Súdwest-Fryslân
aangemeld bij Pastiel. Pastiel-jobcoach Sieta wordt aan haar gematcht. Sigrid: “Ik heb verschillende trainingen gevolgd. Erg leerzaam en ondertussen vond ik een baan bij een kinderopvang. Hier heb ik twee maanden gewerkt. Dit bleek lichamelijk toch te zwaar. Ik ben toen weer in de ziektewet beland.”
Van tas naar werk
Sigrid gaat opnieuw het gesprek met haar jobcoach aan. Sigrid: “Na afloop vroeg ze of ik mijn tas zelf had gemaakt. Ik vertelde dat ik die van restjes stof had gemaakt. Zo kwam Sieta op het idee om mij voor te stellen bij Wurkjouwer. Hier kon ik werkervaring opdoen op het Atelier, in de vorm van een werk ervaringsplek (WEP). Dat heeft zo goed uitgepakt dat ik een contract heb gekregen. Ik ben nu leidinggevende en begeleid en coach de mensen in hun traject. Mijn pedagogische ervaring kan ik hier ook gebruiken. En ondertussen ben ik creatief bezig. Ik ben dankbaar en trots dat ik mijn leven weer op de rit heb. Ik ben een tevreden mens, dat is het hoogst haalbare!”
Dat Sigrid nu bij Wurkjouwer werkt, had ze een paar jaar geleden niet kunnen bedenken. Al met al een goede samenwerking tussen Pastiel en Wurkjouwer.
Publicaties: dit verhaal is ook te lezen in Groot Sneek, Groot de Fryske Marren en Groot Bolsward.